Drzewo migdałowe to typowy owocodajny gatunek śródziemnomorski. Botanicznie jest sklasyfikowany jako członek rodziny Rosacea, rodzaju Prunus, podrodzaju Amygdalus.

Migdały to bardzo odporne, długoletnie drzewa: w basenie morza środziemnego żyją od 60 do 80 lat, a czasem nawet wiek. Uprawiane są także w Kaliforni. W krajach śródziemnomorskich tradycyjnie uprawia się migdały w twardej łupinie. Większość uprawianych w Hiszpanii odmian posiada twardą, nieporowatą łupinę, która różni je od kalifornijskich odmian w miękkiej łupinie.

Jadalną częścią owocu migdałą jest duże nasienie wyłuskane z twardej skorupy pestki. Po zdjęciu cienkiej, brunatnej skórki otrzymuje się białe, jadalne jądra.

Migdały zawierają ok. 55% tłuszczu, 21% białka i ok. 15% cukru. Są bardzo pożywne, odznaczają się bardzo przyjemnym, łagodnym smakiem zarówno jadalne na surowo lub podprażone.

Migdały są sprzedawane jako jądra i w różnej postaci: w łusce lub bez, surowe lub prażone, kostki, słupki, płatki, mielone. Wykorzystywane są w szczególności w przemyśle spożywczym do różnorodnych wyrobów cukierniczych i piekarniczych np. ciastek, czekolad, przy produkcji napojów i olejów oraz jako cenny składnik kosmetyków tj. balsamów, kremów, mydeł, oliwek.

Oprócz migdała, zwanego "słodkim" ten sam gatunek rośliny, ale w innej odmianie, dostarcza migdałów "gorzkich" o charakterystycznym zapachu (olejek migdałowy).